6 Eylül 2012 Perşembe

''Derdi Olan Neylesin?''



Bu hikayeyi bir konferansı sırasında çok sevdiğim yazar;İskender Pala’dan dinlemiştim.Şimdi siz de benden okuyun bakalım…

Padişahımız efendimiz Yavuz Sultan Selim,Mısır seferinde bir yerde geçici olarak konaklar.Tabii hemen en güzel otağ kurulup emrine hizmetçiler verilir.Bu hizmetçiler Yavuz odasından çıkınca temizliğe başlayıp o gelmeden odadan çıkarlar.Bu her akşam böyleyken,bir gün hizmetçi kızlarımızdan birinin nedense işi uzar ve O daha çıkmadan Yavuz odasına gelir.Alelacele işini bitiren kız Yavuz’u ilk kez bu kadar yakından görmenin heycanıyla çıkıp gider.Sert mizacıyla tanınan Yavuz,kızımızın yüzüne bile bakmasa da kalbini fethetmiştir. Yavuz’un aşkına kapılan kızcağız, çaresiz olduğunun farkındadır lakin bir şekilde sevgisini belli etmek ister.
Ertesi gün odayı temizleyip çıkarken Yavuz’un yastığının altına şu notu bırakır:Derdi olan neylesin?..
Akşam odasına gelen Yavuz,yatacağı sırada yastığının altındaki notu bulur.Belki de Yavuz’dan cevap almayı hayal bile edemeyen kıza şu cevabı yazar:Derdi neyse söylesin…
Sonraki gün heycanla gelip yastığın altına bakan kız,yastığın altında kendi bıraktığı kağıdı görünce üzülse de arkasını çevirdiğinde kendisine yazılmış cevabı görür.Yavuz’dan cevap almanın verdiği heyecanla bu cümleyi tekrar edip durur.
Ehh peki kolay mıdır koskoca Yavuz Sultan Selim’e derdini söylemek? Bıraktığı nottan anlıyoruz ki değildir.Zira bu sefer yastığın altına şu cümleyi yazıp bırakır:Korkuyorsa neylesin?
İyice meraklanan veya kızın derdini zaten anlamış olan Yavuz,cevap olarak şunu yazar:Hiç korkmasın söylesin.
Bu söz üzerine ümitlenen kız akşam olunca Yavuz’u kapıda bekler.Yavuz geldiğinde onu beklerken görünce de zaten mizacında biraz sertlik olduğundan ”Söyle!” diye bağırır.Zaten el pençe duran kızcağız korkudan titremeye başlar ve ”Efendim…”der devamını bir türlü getiremez.Yavuz,bir kez daha ”Söyle!” diye bağırınca kız korkudan olduğu yere yığılır ve kalbi durur.
Yavuz’un telaşından oraya koşan askerler kızcağızın ölmüş olduğunu görünce gözlerini Yavuz’a dikip beklerler.Durumu anlayan ve içi yanan Yavuz ise uzun süre kızın başında bekledikten sonra gözleri dolar ve şöyle der:Hakiki aşk odur ki,sevdiği uğruna kalbi dursun…

Bu hikayenin yaşanmış olduğuna inanmak zor değil mi?

0 yorum:

Yorum Gönder


Free Blog Templates